calaq

calaq
I
сущ.
1. прививка:
1) пересадка части одного растения (привой) на другое растение (подвой) для передачи тех или иных свойств. yarma calaq прививка в расщеп, göz calağı прививка глазком (окулировка), qələm calağı прививка черенком (копулировка), pazlı calaq прививка клином; calaq tutdu прививка удалась
2) растение с привитой частью
2. привой:
1) прививаемая часть растения (черенок или глазок)
2) часть растения, развившаяся из привитого черенка или глазка. Calağa qulluq уход за привоем (привитым деревцем)
3. строит. стык (соединение, скрепление двух подведенных вплотную концов чего-л.). Dayaq calağı (dirəyi) стык стойки, calaqların düzəldilməsi устройство стыков
4. приделка (любой предмет или часть предмета, приделанные к другому предмету – о пришитом, приклеенном и т.п.); надставка, наклейка, надшивка, надклёпка, наклепка
5. перен. сбоку припёка (о лишнем, ненужном, постороннем человеке), чужой. Özünü calaq kimi aparmaq вести себя как чужой
II
прил.
1. привитый (с прививкой). Calaq ağac привитое деревце
2. прививной (полученный путём прививки). Calaq bitki прививное растение, calaq ağac прививное дерево
3. прививочный (предназначенный для прививки). Calaq materialı прививочный материал
4. стыковой (относящийся к стыку, стыкованию). Calaq bəndi стыковая накладка, calaq qaynağı стыковая сварка, calaq toru (şəbəkəsi) стыковая сетка
5. нецельный (не из одного материала, состоящий не из одного куска), составной (составленный из нескольких частей). Calaq qayış составной ремень, calaq dirəklər составные стойки, calaq boru составная труба
6. надставной:
1) такой, который надставляется, является надставкой. Donun calaq hissəsi надставная часть юбки
2) имеющий надставку. Calaq qol (paltarda) надставной рукав
7. наставной:
1) см. надставной
2) такой, который наставляется на что-л., являющийся наставкой. Calaq taxta наставная доска; calaq etmək, calaq vermək nəyə
1. наращивать, нарастить (удлинить, присоединив что-л. к чему-л.). Kanata calaq vermək нарастить канат
2. наставлять, наставить, надставлять, надставить, удлинять, удлинить, приставлять, приставить что-л. к чему-л.
3. приклёпывать, приклепать что-л. к чему-л.

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Полезное


Смотреть что такое "calaq" в других словарях:

  • calaq — is. 1. bot. Bir bitkinin başqa bitki ilə calaqlanma nəticəsində inkişaf etmiş hissəsi; peyvənd, qələm. Calaq yaxşı tutub. // Calaq edilmiş, calaq nəticəsində alınmış. Calaq gilas. – Calaq almalar, peyvənd armudlar, şumal gilaslar, qoşa düyüm… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • calğa — I (Balakən, Xanlar, Qazax, Mingəçevir, Oğuz, Şamaxı, Şəki, Zaqatala) 1. calaq, peyvənd (Qax, Şəki). – Yaxşi calğa əzgilimiz var (Şəki) 2. calaq olunmuş tut ağacı. – Calğa bu yerrərdə çox olur (Oğuz); – Qavalax calğaların divindo:lur <dibində… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • çiling — I (Quba, Şamaxı) calaq, qələm. – Biyil yüzətən tə:k çiliyim qurudu (Şamaxı) ◊ Çiling vurmağ (Quba) – calamaq, calaq vurmaq. – U ağaca ki çiling vurarduğ, unda gec düşədü bəhərə II (Zaqatala) nağara çubuğu. – Nağarıya çiling kəsir …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • ulama — I (İmişli) calaq. – Ucunda ulama vardı, da:m vermədi ◊ Ulama qoymağ – calaq vermək. – Başına ulama qoyginan, çassın II (Ağdam, Basarkeçər, Bərdə, Göyçay, Xanlar, Kürdəmir, Qazax, Oğuz, Şəki, Zaqatala) xışın və ya kotanın bir hissəsinin adı. –… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • calaqlatmaq — icb. Calaq vurdurmaq, calaq elətdirmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • peyvənd — is. <fars.> 1. k. t. Müəyyən xüsusiyyət vermək üçün bir bitki gözcük və ya saplağının başqa bitkiyə calanması; qələm, calaq. Peyvənd etmək (vurmaq) – qələm etmək, calamaq. Vurduq ağaclara biz peyvənd, calaq. M. S.. 2. tib. Hər hansı bir… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qələm — is. <ər.> 1. Mürəkkəbə batırıb yazmaq üçün ucu şiş və yarıq yazma aləti. Dəmir qələm. Qələmi əlinə alıb yazdı. – Qələm yazanı qılınc poza bilməz. (Ata. sözü). <Sədr> siyirməsindən bloknot çıxardı, bir neçə vərəq geri qatladı, qələmi… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yelən — is. Haşiyə, qıraq, kənar. Xalça yeləni. Yeləni göy kəlağayı. – Asılır evlərin divarlarından; Yeləni çiçəkli, güllü xalılar. O. S.. // Bütöv bir parçanın qırağına çəkilən başqa bir parça; calaq. Yorğan yeləni. Yelən vermək – qırağına calaq salmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • peyvənd — f. 1) bitişik, bitişmə; 2) calaq növü; 3) əlaqə, bağlılıq; 4) yoluxucu xəstəliklərə qarşı bədənə vaksin yeritmə və həmin əməliyyatın özü …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ayna — is. <fars.> 1. Güzgü. Aynanın çatdığı calaq qəbul eləməz. (Ata. sözü). Əgər bilmək istəyirsiniz ki, kimin üzünə gülürsünüz, o vaxt qoyunuz qabağınıza aynanı və diqqət ilə baxınız camalınıza. C. M.. <Həkim:> Mən ayna ilə üzbəüz… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • calamaq — f. 1. Calaq etmək, calaqlamaq. Yaz başı cır ağacları calamaq. – <Qoca:> Bu beş qanad, beş çubuq idi. Özüm kəsib gətirdim, caladım. S. R.. 2. Bir birilə bağlamaq, rəbt etmək, qoşmaq, yapışdırmaq. <Hatəm xan ağa:> Dörd ağacı bir birinə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»